Skupienie na kolorze, ale nie na tym na włosach, lecz tym na ścianach i wyposażeniu salonu. Aspekt często zaniedbywany, a który może stworzyć wielką różnicę także w kwestii zarobku.

Wiemy, że postawy konsumentów i zachowania związane z wizytami w salonie zmieniają się. Klienci są coraz bardziej wymagający i szukają jakości i wiedzy w odpowiedniej cenie. Nie liczy się już tylko zdolność strzyżenia lub usługi oferowane przez fryzjerów, ale także mają na względzie higienę, porządek i czystość, a także komfort i „przyjemność” jakie salon może zapewnić. Z tego powodu podczas projektowania salonu fryzjerskiego nic nie może zostać pominięte: zwróć uwagę na przytulność, lokalizację obszaru sprzedaży, a zwłaszcza na kolory wybrane na ścianach i użyte materiały. Poniżej znajduje się krótki przewodnik po najczęstszych błędach, których można uniknąć i kilka wskazówek, aby salon był przyjemniejszym miejscem.

Psychologia kolorów

Ogólnie rzecz biorąc, salon musi być ciepłym, wygodnym, i przyjemnym miejscem, w którym konsument ma ochotę odpocząć, ponieważ wiemy, że im dłużej tam zostanie, tym większe szanse są na zakup. Środowisko musi zatem dostosować się do rodzaju klientów i sprawić, aby poczuli się komfortowo: jeśli celem są przede wszystkim młode osoby, to pomieszczenia muszą być kolorowe, z modnym i żywym wystrojem; jeśli typ klienta, to bardziej wyrafinowana kobieta, obraz salonu musi też taki być.

Jeszcze przed kilkoma laty wybór kolorystyki ścian często zamykał się w jednym odcieniu, zazwyczaj bardzo wyraźnym. Lub nawet białym, dopasowanym do czarnych mebli. Było takich wiele bardzo skomplikowanych i minimalistycznych salonów, ale zdecydowanie aseptycznych, zapewniających porządek i czystość, ale także niewielką osobowość. Dziś jednak istnieje częściowa kontrtendencja: im bardziej personalizujesz salon, nadając indywidualny charakter i oryginalność, tym większy osiągniesz sukces! Oczywiście osiągnie się go także za sprawą koloru, który jest coraz bardziej strategią, którą trzeba uważnie zbadać.

W przypadku kolorów należy zaznaczyć, że jeśli postrzeganie przedmiotu jest subiektywne, osobiste to jednocześnie ma dużą zdolność do przekazywania uczuć i wpływu nawet na poziomie psychologicznym. Każdy kolor ma inny wpływ na nasz mózg i na emocje, więc możemy rzeczywiście mówić o „psychologii kolorów”.

Oto jak kolory wpływają na emocje i nastroje oraz jak je wykorzystać na korzyść salonu…

BIAŁY: główny kolor światła. Związany z czystością, bezpieczeństwem, pokojem, niewinnością i jasnością. Postrzegany jako synonim doskonałości. Na jego widok doświadczamy poczucia spokoju.

NIEBIESKI: chłodny kolor, który budzi zaufanie i bezpieczeństwo. Jest często wykorzystywany przez świat finansów.

ŻÓŁTY: kolor słońca, kojarzy się pozytywnie i optymistycznie. Pobudza kreatywność i energię.

ZIELONY: oznacza spokój i świeżość. W zależności od wielu niuansów można go różnie interpretować: ciemniejsze i głębokie odcienie są zwykle związane z prestiżem i bogactwem, a lżejsze powodują spokój i relaks.

CZERWONY: kolor energii i ognia, prowokacyjny, świetny na przyciągnięcie uwagi. Może prowokować pasję, ale także reprezentować niebezpieczeństwo. Należy ostrożnie dawkować…

FIOLET: właściwa mieszanka pasji czerwieni i spokoju niebieskiego, powoduje odczucie tajemniczości i duchowości. Odcienie lawendy są bardziej skłonne do romansu i nostalgii.

POMARAŃCZ: rozkosz, zabawa i witalność, choć często związane z młodszą klientelą. W lżejszych odcieniach, takich jak brzoskwiniowy, dobrze nadaje się do sfery zdrowia, piękna, a nawet restauracji.

CZARNY: to kolor luksusu. Oznacza wyrafinowanie, dlatego często wyróżnia się ten kolor w kosztownych produktach.

BRĄZOWY: kolor ziemi, przekazuje poczucie stabilności i trwałości, jaśniejsze odcienie, blisko ochry i cegły, są pozytywnie związane z czymś luksusowym.

Jak wybrać kolory

Mówiąc o kolorze, mówimy głównie o świetle, pierwszym z istotnych aspektów jest wygląd chromatyczny, to znaczy, że kolory są postrzegane inaczej w zależności od ilości światła i kontekstu w jakim się znajdują (np. na północ lub na południe): wielkim błędem jest wyodrębnienie koloru poza kontekst, w którym się znajduje, ponieważ nasze oczy postrzegają go inaczej. Decydując o niuansach salonu, pierwszą rzeczą do rozważenia jest wielkość (kształt i szerokość) salonu. Chłodne i jasne odcienie, ze względu na ich zdolność odbijania światła, mają funkcję wizualnego powiększania otoczenia. Ciemne odcienie i pochodne czerwieni dają poczucie kurczenia się: dają wrażenie ścian zbliżające się do siebie. W celu wizualnego podniesienia sufitu, konieczne będzie użycie kolorów zimnych lub neutralnych, być może bardziej jasnych niż te, które zostały wybrane na ścianach. Przeciwnie, aby obniżyć zbyt wysokie sufity, ciemne odcienie pomogą, zwłaszcza te zielone, niebieskie, brązowe i czerwone. W wąskich i długich przestrzeniach, takich jak korytarze, zaleca się użycie ciepłych lub ciemnych kolorów na końcowej ścianie (na przykład czerwonego, pomarańczowego, niebieskiego lub żywego odcienia koloru żółtego) dla optycznego przybliżenia ściany; zimne i jasne kolory (niebieskie, białe, jasne pastelowe odcienie) na ścianach bocznych, dla efektu większej przestrzeni. Drugim czynnikiem, o którym należy pamiętać, jest to, że podłoga jest pierwszą powierzchnią, na którą patrzy klient, kiedy przekroczy próg salonu. Ciemna podłoga wywyższa optycznie ściany, więc jeśli nie chcesz tworzyć ciągłości kolorystycznej i jednolitości – dobrze jest wybrać kontrastujące barwy oraz lżejsze odcienie na ścianach, aby rozjaśnić pomieszczenie. Podczas gdy lekka podłoga tworzy neutralną atmosferę, w tym przypadku zaleca się wybór żywszych i bardziej intensywnych kolorów ścian.

Odpowiedni kolor dla każdej aranżacji

Dopasowanie kolorów do mebli jest kolejnym podstawowym aspektem do rozważenia. Jeśli styl jest nowoczesny i współczesny, wszystkie kolory są dopuszczalne, chociaż preferowane jest użycie kolorów niestarannych (cała gama szarości, odcienie niebieskiego, niektóre odcienie fioletu). Jeśli styl jest klasyczny, warto będzie wziąć pod uwagę głębsze kolory: ciemnoczerwony, zieleń, trzcina cukrowa lub słomkowo żółty. Które nadają znaczenie i prestiż. Jeśli styl jest rustykalny lub etniczny, lepiej jest wybrać ciepłe odcienie. Czyli pochodne pomarańczy, czerwony, gama żółtego, kolor cegły… czasami nawet z odcieniami niebieskiego, które mają tendencję do ocieplania, chociaż są zimnymi kolorami. Zamiast tego unikaj pastelowych odcieni, takich jak jasnoniebieski i jasnoróżowy. W przypadku stylu „nordyckiego” (a więc mebli stalowych i minimalnych kształtów) zaleca się stosowanie głównie zgaszonych barw, takich jak szarości, oliwkowy zielony i być może wprowadzając elementy, detale lub kolorowe fragmenty ściany, w takich kolorach jak pomarańczowy lub nawet czarny lub fioletowy. Nigdy nie zapominaj, że meble, zasłony i dekoracje odgrywają istotną rolę w tworzeniu harmonii lub kontrastu, w zależności od pożądanego efektu końcowego.

więcej w dziale DESIGN ESTETICA Polska wydanie 4/2017
zamów prenumeratę >>>